ضبط صوت ریلی (Reel_to_Reel Tape Audio Recording)

ضبط صوت­های ریلی نوعی از ضبط صوت­هاي مغناطيسي­اند که در آن نوار ذخيره­ساز صوت بر روي يک حلقه رار داده می­شود. بعدها این نوار در قالبی بسته تعبیه شد و کاست مغناطيسي نام گذارده شد. ضبط ريلي را مي­توان فناوري بعد از گرامافون و صفحه­هاي ذخيره ساز دانست، که امکان ذخيره اطلاعات بيشتر را فراهم کرده بود مضافا امكان ركورد چندين تراك و نيز چندين بار ذخيره­سازي را ايجاد كرده بود.

سیگنال های الکتریکی ضعيف که توسط ميکروفون توليد مي‌شوند به تقويت كننده ارسال شده و در آن جا تقويت مي‌گردند. جريان خروجي تقويت كننده به هِد ضبط فرستاده می‌شود.

شیوه کار نوارهای ریلی بدين نحو است که حلقه تغذيه بر روی یک محور دوار قرار داده می­شد و انتهای نوار به صورت دستي از يک سو کشيده مي­شد و پس از عبور از هدهاي پخش و ذخيره و چندين چرخک تا محور دوم امتداد ميافت و چندين بار به دور محور دوم تابانده ميشد تا با نيروي اصطكاك نگه داشته شود ضبط صدا بر روی نوارهای مغناطیسی بر اساس پديده القاءمغناطيسي صورت می‌گیرد این موضوع در اشکال زیر به نمايش گذاشته شده است.

سیگنال های الکتریکی ضعيف که توسط ميکروفون توليد مي‌شوند به تقويت كننده ارسال شده و در آن جا تقويت مي‌گردند. جريان خروجي تقويت كننده به هِد ضبط فرستاده می‌شود. هِد ضبط صوت از یک سیم پیچ با هسته آهني تشکيل شده است. هسته آهنی تقریباً شبیه نعل (با یک شکاف کوچک بين دو انتهاي آن) مي‌باشد. هسته آهني به مقدار قابل توجّه شدّت ميدان مغناطيسي حاصل از سيم پيچ را افزايش مي‌دهد.

 

شکل ۱: شماتیک بخش مکانیکی ضبط

 

 شکل ۲: شیوه عملکرد نوارهای مغناطیس

 

 

 

 

 

شکل ۳: تصویر فوق خطوط میدان مغناطیسی بر روي نوار ضبط صوت کوبالتي را نشان مي‌دهد. فلش ها نشان گر جهت آهن‌رباهاي ريز ذخيره شده بر روي نوار است.

نوارهای ریلی در پهناهای مختلفي مانند ۰.۲۵، ۰.۵، ۱ و ۲ اينچ توليد مي­شدند و با سرعت­هاي ۱۰.۱ و ۱۹.۱ در از روي هد عبور مي­کردند. اين ويژگي­ها بعدها در کاست­هاي مغناطيسي به نحو قابل توجهي بهبود يافت و اين نوارها با عرض ۰.۲۵ اينچ و با سرعت cm/s  ۴.۸ قادر به ذخیره و پخش اطلاعات بودند. ضبط­های ریلی علي­رغم دشواري در حمل و هزينه بالاي نوارها به دليل دارا بودن کيفيت پخش و ضبط مطلوب تا مدت زمان مديدي-انتهاي دهه ۸۰- مورد استفاده مهندسين صوت قرار میگرفت.

نوارهای ریلی به عنوان ذخیره­سازهاي داده در اولين رايانه­هاي مرکزي و نيز در ماشين­هاي ضبط ويدئو به­کار گرفته شد و حتي امروزه نيز در به عنوان ذخيره­سازهاي آنالوگ در پخش و ضبط آنالوگ به دليل کيفيت بالا نسبت به ضبط ديجيتال کاربرد دارد.

ضبط صوتی که در موزه نصیر نگهداری می­شود تاريخ ساخت آن به حدود ۶۰سال پيش باز مي­گردد.